Стих Музафара Алимбаева Ана

*  *  *

“Ана!” десем ана тілі ойға оралар.

Баладай қуанарсың тойға барар.

Тыңдасаң көне аңыздан көркем нақыл

Олжам да қанжығама байлап алар.

 

                                      *  *  *

Тере білсек бір – бір ауыз қара өлең,

Неше миллион інжу-маржан шамамен?!

Қанша гүлден “қазақ тілі бақшасы,

Қандай дана өлшер қандай бағамен?!”

 

                                      *  *  *

Ерке тіл, еркелеткіш тілім – кенім:

“Еркежан, айналайын, күнім менің,

Ақ ботам, қоңыр қозым, алтын айым”,

Қанша рет жүрек толқып, сүйінгенің!

 

                                      *  *  * 

Ана тілім ырысты ма, кұнды ма?

Деп сұрамас, тегін білген сұңғыла.

Туған тілде ас қайырған сайын да,

Оқығандай серпіліп қал бір дұға.

 

                                      *  *  * 

Шұлғытар орыс тілді Олжастарды,

Жарқырат қазақ тілі алмастарын.

Халқына олжа салған айта алады,

Кім қосты сандығыңа мен қосқанды?!

 

                                      *  *  * 

Жұпарлы қырда алуан гүлдер таптым,

Өміршең өзіміздің тілден таптым.

Тіл екен жемістісі, жұпарлысы,

Аялап халық баққан гүл мен бақтың.

                                                                  М.Әлімбай