Канат туралы хикая керек

Бір балапан құлады,
Ұясынан домалап.
Ата-анасы жылады
Шырыл қағып.Обал-ақ!

Бір қанаты сыныпты,
Дəрі жақтым,орадым.
Күш жинады,шынықты
Жалғыз қанат қонағым.

Ауырсынып қанатын,
Жүгіреді сенделе.
Тар екен-ау қағатын
Екі қанат менде де.

Оң қанатым-əкем де,
Сол щанатым-анашым.
Бірі түссе қатерге,
Мəңгі ұша алмай қаласың.

Қос қанатың болғанда
Табар өмір жарасым,
Біреуінсіз ор-жарда
Бір мүгедек боласың.

Қарап тұрып шекені
Шымшылады сан күдік.
Қанатымның екеуі
Сау болса екен мəңгілік.